Mariken Wessels: Taking Off. Henry my Neighbor Mariken Wessels: Taking Off. Henry my Neighbor
Mariken Wessels (DOGtime alumna 2008) new artist’s book: Taking Off. Henry my Neighbor was published by APE (Art Paper Editions) and presented at the Offprint art- and photo book fair in the Turbine Hall of the Tate Modern in London.
![Nieuwsbrief TO[3.3]](http://dogtime.org/wp-content/uploads/2015/05/Nieuwsbrief-TO3.3-300x217.jpg)
The first presentation in Amsterdam is Thursday 28 May at 5.30 pm at the stand of Johan Deumens Gallery at the Amsterdam Art Fair. Joachim Naudts (curator at FotoMuseum, Antwerp) will provide an introduction to Mariken Wessels’ new artist’s book.
![Nieuwsbrief TO[3.1]](http://dogtime.org/wp-content/uploads/2015/05/Nieuwsbrief-TO3.1-300x206.jpg)
Taking Off. Henry my Neighbor is a true picture story about failed marriage, sexual frustration and voyeurism. Through people she’d met in the United States, Wessels gained access to the entire archive of Henry, the room in which he made his work, as well as full consent for the free reuse of his materials. Henry’s works amount to about 5,500 nude photos, 40 cut-ups and 17 clay figurines. The archival vertigo of amateur art is now embedded within Wessels’ reconstruction of his marriage, life and works. Taking Off. Henry my Neighbor invites you to peep into Henry’s life and his twisted vision of Martha: his former spouse and mus
Mariken Wessels (DOGtime alumna 2008) nieuwe kunstenaarsboek Taking Off. Henry my Neighbor is gepubliceerd door APE (Art Paper Editions). Zaterdag 23 mei vond de presentatie plaats bij de stand van APE op de kunst- en fotoboekenbeurs Offprint in de Turbine Hall van Tate Modern in Londen.
De eerste boekpresentatie in Amsterdam, georganiseerd door Johan Deumens Gallery, met een inleiding van Joachim Naudts (curator FotoMuseum Antwerpen), zal plaatsvinden in de stand van de galerie op de Amsterdam Art Fair op 28 mei 2015 om 17:30.
Taking Off is een op waarheid gebaseerd beeldverhaal over een mislukt huwelijk, seksuele frustratie en voyeurisme. Via mensen die Wessels ontmoette in de V.S. verkreeg ze toegang tot het complete archief van Henry, de kamer waar hij werkte en verkreeg ze tevens toestemming voor vrijelijk hergebruik van het materiaal. Henry maakte ca. 5,500 naaktfoto’s, 40 collages en 17 kleibeeldjes. Deze archivale draaikolk van amateurkunst is ingebed in Wessels’ reconstructie van Henry’s leven en werken. Taking Off nodigt u uit tot een inkijkje in Henry’s leven en z’n verwrongen visie van Martha: zijn voormalige echtgenote en muze.
Rutger van der Tas wins Van Gogh awardRutger van der Tas wint AVROTROS Van Gogh wedstrijd
Rutger van der Tas (DOGtime alumnus 2014) won the AVROTROS Van Gogh competition with his work ‘Holy G’ on 17 May. AVROTROS started the competition, because to the 2015 Van Gogh year. The assignment was: get inspired by Vincent van Gogh.
“The jury decided unanimously that ‘Holy G’ by Rutger van der Tas was the winning painting. We are impressed by Rutger’s technique. ‘Holy G’ is a genuine painter’s painting.”
The work by Rutger van der Tas will be exhibited in the Van Gogh Museum in Amsterdam in July. A selection of the entries is exhibited in VonderCS till 28 May, Vondelpark 3 in the Vondelpark. Entrance is free.
Met het werk ‘Holy G’ won Rutger van der Tas (DOGtime alumnus 2014) op 17 mei de AVROTROS Van Gogh Wedstrijd. In het kader van het Van Gogh Jaar 2015 startte AVROTROS de Van Gogh Wedstrijd. De opdracht luidde: laat je inspireren door Vincent van Gogh.
“De jury was het unaniem eens dat ‘Holy G’ van Rutger van der Tas het winnende schilderij is. Wij zijn onder de indruk van Rutgers techniek. ‘Holy G’ is een echt schilders schilderij.”
Het werk van Rutger van der Tas wordt in juli geëxposeerd in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Een selectie van de ingezonden werken is t/m 28 mei te zien in de expositieruimte van VondelCS, Vondelpark 3 in het Vondelpark. De toegang is gratis.
FUTURE MARKET 7 AprilFUTURE MARKET 7 april
TUESDAY APRIL 7th – 12.00 till 13.30 main hall Rietveld building FUTURE MARKET 
with information from: Funds: Mondriaanfonds – Stimuleringsfonds – Amsterdams Fonds voor de Kunst – Materiaalfonds Education: Sandberg Instituut Ma – Dutch Art Institute Ma – Master Artistic Research Amsterdam – Frank Mohr Ma – De Ateliers – Academie voor Beeldende Vorming Business Support: Cultuur en Ondernemen – Belastingdienst – Pictoright – www.beroepkunstenaar Work spaces: Amsterdams Grafisch Atelier – Vrij Glas – Broedplaatsen Professional associations: FNV-KIEM – BNO – BBK Residencies: Trans Artists/Dutch Culture – Air Nieuw en Meer – WOW
DINSDAG 7 APRIL – 12.00 tot 13.30 centrale hal Rietveld Academie FUTURE MARKET Met informatiestands van: Fondsen: Mondriaanfonds – Stimuleringsfonds – Amsterdams Fonds voor de Kunst – Materiaalfonds Opleidingen: Sandberg Instituut Ma – Dutch Art Institute Ma – Master Artistic Research Amsterdam – Frank Mohr Ma – De Ateliers – Academie voor Beeldende Vorming Business Support: Cultuur en Ondernemen – Belastingdienst – Pictoright – www.beroepkunstenaar Atelier: Amsterdams Grafisch Atelier – Vrij Glas – Broedplaatsen Netwerken: FNV-KIEM – BNO – BBK Residencies: Trans Artists/Dutch Culture – Air Nieuw en Meer – WOW
INTERNET YAMI ICHI 9 & 10 MayINTERNET YAMI ICHI 9 & 10 mei
uncut 2015uncut 2015
ARE YOU ALIVE OR NOT? DOGtime @ UNCUTARE YOU ALIVE OR NOT? DOGtime @ UNCUT
OOO: Object Oriental Opera (photo: Alex Zakkas)
Please check here to have a lively impression of the work by DOGtime IDUM & FA 3 for UNCUT 2015
OOO: Object Oriental Opera (foto: Alex Zakkas)
Kijk hier voor een impressie van het werk van DOGtime IDUM & BK 3 dat vorige week te zien was in de Brakke Grond
ARE YOU ALIVE OR NOT? Looking at ART through the lens of THEATRE ARE YOU ALIVE OR NOT? Looking at ART through the lens of THEATRE
March 18–22, 2015 Conference-festival at De Brakke Grond
This project takes it’s inspiration from Claire Bishop’s Artificial Hells, Participatory Art and the Politics of Spectatorship: ‘It is hoped that these chapters might give momentum to rethinking the history of twentieth-century art through the lens of theatre rather than painting or the ready-made”, offering students to familiarize themselves with Artaud, Brecht, Badiou, Bakhtin, Boal, Rancière a.o. through theoretical infusions and artistic research.’
About 35 works will be displayed in a theatre, intersecting with a symposium convened and moderated by guest-curators.
Please check areyoualiveornot.rietveldacademie.nl to find out more details about the programme.
18-22 Maart 2015 Conferentie festival in De Brakke Grond
This project takes it’s inspiration from Claire Bishop’s Artificial Hells, Participatory Art and the Politics of Spectatorship: ‘It is hoped that these chapters might give momentum to rethinking the history of twentieth-century art through the lens of theatre rather than painting or the ready-made”, offering students to familiarize themselves with Artaud, Brecht, Badiou, Bakhtin, Boal, Rancière a.o. through theoretical infusions and artistic research.’
About 35 works will be displayed in a theatre, intersecting with a symposium convened and moderated by guest-curators.
Kijk op de websiteareyoualiveornot.rietveldacademie.nl voor meer details over het programma
DOING DOGtime OPEN DAY 7 MARCHDOING DOGtime OPEN DAG 7 maart
14.00 – 19.00 at the DOGtime studios 
> read the programme
14.00 – 19.00 in de DOGtime studios
> lees hier het programma
PROGRAMME DOING DOGtime OPEN DAY PROGRAMMA DOING DOGtime OPEN DAG
DOinG DOGtime Open Day 7 March 14.00 – 19.00 at the DOGtime studios > read the programme
DOinG DOGtime Open Dag 7 Maart, 14.00 – 19.00 in de DOGtime studios > lees hier het programma
DOING DOGtime OPEN DAY DOING DOGtime OPEN DAG
Saturday, March 7 – (14.00hrs / 19.00hrs)Special DOING DOGtime OPEN DAYTNT DOGtime, lecture and studio spaces, ground floorFred. Roeskestraat 115/121, AmsterdamWith talks, presentations, drinkes & bites and DOING DOGtimeassessment portfolio consultations.
Zaterdag, 7 maart – (14.00 / 19.00)Speciale DOING DOGtime OPEN DAG TNT DOGtime, lezing- en studio ruimtes, begane grondFred. Roeskestraat 115/121, AmsterdamMet gesprekken, presentaties, borrel en DOING DOGtime portfolio consultatie.
OPEN DAY Gerrit Rietveld Academie OPEN DAG Gerrit Rietveld Academie
You can find DOGtime in room 110 and 105
DOGtime is in lokaal 105 en 110
Si.Si Spex 4 Si.si Spex 4
We are pleased to announce the opening of the exhibition Si. Si. Spex. by DOGtime graduating students, showing site specific works.
You are kindly invited for the opening on Thursday 11th December (17.00 – 22.30). And to visit on Saturday 13th December (13.00 – 19.00)
See you on Thursday for the opening. Or on the lazy Saturday.
Address: Fred. Roeskestraat 115-123, Amsterdam (opposite the Gerrit Rietveld Academie)
Verheugd kondigen wij U de opening van Si. Si. Spex. aan.
Een tentoonstelling door DOGtime eindexamenstudenten, zij presenteren aan de ruimte gerelateerde werken.
U bent van harte welkom voor de opening op donderdag 11 december (17.00 – 22.30) en voor een bezoek op zaterdag 13 december(13.00 – 19.00).
Adres: Fred. Roeskestraat 115-123, Amsterdam (tegenover de Gerrit Rietveld Academie)
Make reservation: TIME DOG 23 November in the Rijksmuseum Reserveer nu: TIME DOG 23 november in het Rijksmuseum
The final activity to celebrate DOGtime’s 10 years anniversary
DOGtime, the nightschool of the Gerrit Rietveld Academie
presents the record: TIME DOG, In Theory Live.
The record gives through interviews, songs, improvisations, compositions and sound- collages a panoramic stereo-image of DOGtime, where theory and (sonic) proactive rotate in each others conceptual domain.
The record is mixed and composed by Jonas Ohlsson (Blodfet & DJ Lonely) with sounds, quotes and other contributions byRobert Adolfsson, Manel Esparbé i Gasca, Derck Littel (together with Robin Koek), Klaas Kuitenbrouwer, Hans Kuiper (Neo-Schlager), Jonas Ohlsson (Blodfet & DJ Lonely), Serge Onnen, Oorbeek, Jorinde Seijdel, SpitmannTv, Willem van Weelden and Rombout Willems.
The presentation will take place on Sunday 23 November 2014 at the auditorium of the Rijksmuseum in Amsterdam. Above mentioned will perform a live assemblage of performances, video projections, music and sound works. This is a unique moment on which living art history and cultural inheritance come together.
Presentation record: TIME DOG, In Theory Live.
Sunday 23 November
From 15.00 till 17.00 hours
15.15, doors open
Auditorium of the Rijksmuseum, Amsterdam.
Address: Museumplein 1
Please report at the information desk of the museum.
Reservation is required
Please email to dogtime [at] rietveldacademie.nl with ‘Auditorium reservation’ as subject.
State in the email your name (& names of your company, with a max. of 4), after registration you’ll receive the programme by email.
Ter afsluiting van DOGtime’s 10 jarig jubileum presenteert
DOGtime, de nachtschool van de Gerrit Rietveld Academie
de LP: TIME DOG, In Theory Live.
De LP geeft door middel van, interviews, songs, improvisaties, composities en sound- collages, een panoramisch stereo-beeld van DOGtime, waar theorie en (sonische) praktijk in elkaars conceptuele domein roteren.
De LP is samengesteld en gemixt door Jonas Ohlsson. (Blodfet & DJ Lonely), met klanken, uitspraken en andere bijdragen van; Robert Adolfsson, Manel Esparbé i Gasca. Derck Littel (samen met Robin Koek), Klaas Kuitenbrouwer, Hans Kuiper (Neo-Schlager), Jonas Ohlsson (Blodfet & DJ Lonely), Serge Onnen, Oorbeek, Jorinde Seijdel, SpitmannTv, Willem van Weelden en Rombout Willems.
De presentatie zal plaats vinden op zondag 23 november
in het auditorium van het Rijksmuseum, Amsterdam.
Het programma zal een live assemblage zijn van performances, video projecties, muziek en geluidswerken van bovengenoemden.
Een volstrekt uniek moment waarop de levende kunstgeschiedenis en het cultureel erfgoed in het Rijksmuseum bijeen komen.
Presentatie LP: TIME DOG, In Theory Live.
Zondag 23 November
Van 15.00 uur t/m 17.00 uur
15.15 uur, deuren gaan open
Auditorium van het Rijksmuseum, Amsterdam.
adres: Museumplein 1
U wordt verzocht zich aan te melden bij de info balie van het museum.
Reserveren is noodzakelijk!
Mail naar dogtime [at] rietveldacademie.nl
Vermeld in de mail uw naam (en de namen van uw gezelschap met als maximum 4) en met als onderwerp (subject) ‘Auditorium reservering’.
U krijgt na aanmelding het programma opgestuurd
DOGtime album presentationDOGtime LP presentatie
Presentation and performance DOGtime Album:
TIME DOG, IN THEORY LIVE
Sunday 23 November 15.00 – 18.00
Auditorium Rijks Museum, Amsterdam
Entree free, please bring MJK 
with live performance by: Jonas Ohlsson, DJ Lonely & Blotfet, Rombout Willems, Klaas Kuitenbrouwer, Hans Kuiper, Oorbeek, Robert Adolfsson, Jorinde Seijdel, Derck Littel en Robin Koek, Manel Esparbé i Gasca and Willem van Weelden
Presentatie en optreden DOGtime LP:
TIME DOG, IN THEORY LIVE
zondag 23 november 15.00 – 18.00
Auditorium Rijks Museum, Amsterdam
Vrije toegang, neem je museumjaarkaart mee
met optredens door: Jonas Ohlsson, DJ Lonely & Blotfet, Rombout Willems, Klaas Kuitenbrouwer, Hans Kuiper, Oorbeek, Robert Adolfsson, Jorinde Seijdel, Derck Littel en Robin Koek, Manel Esparbé i Gasca and Willem van Weelden
DOGtime in shortDOGtime in short
DOGtime in short
DOGtime in het kort
DOGtime’s graduation showDOGtime’s eindexamenexpositie
Just in case in missed the graduation show (or you want to see it again):
have a look at the site of the Gerrit Rietveld Academie or DOGtime’s online graduation catalogue, and read what others thought of it, such as: lost painters.Voor het geval je de eindexamenexpositie gemist hebt (of het werk nog een keer wil zien): kijk op de website van de Gerrit Rietveld Academie of DOGtime’s online eindexamen catalogus en lees wat andere, zoals lost painters ervan vonden.
Maarten SchuurmanMaarten Schuurman
 |
 |
|
|
|
|
Cape TownCape Town
At the Hairdressers in Cape Town: ‘They Want to Look Super Slick’
CAPE TOWN – It is busy at the hairdressers across from the hotel, a narrow shop in Parliament Street. When one of the hairdressers tells me it is my turn, the guy sitting next to me loses it. He is pressed for time, he signals. Is the only white guy getting preferential treatment? I don’t think he actually says it (I cannot understand him), but I have a feeling that my skin colour plays a part in his rant, even if unarticulated.
I arrived after him. What he does not know is that I had been in the shop earlier, and had stepped out to get something. I let him go first. As a tourist you are never in a hurry, so it is easy for me to play the noble paleface. Besides, I cannot imagine that the hairdresser will have to spend much time on the angry man. In my eyes the little hair that can be seen on his shiny light brown head is pretty much styled to perfection.
It is my last day here, an excursion to South-Africa with my DOGtime class mates and teachers. On the worn-out leather sofa for the waiting, I look through the mementos in my wallet. The evidence of a week in Cape Town. Only a few more bank notes depicting the animals that a safari-goer has to collect like football cards (the Big Five), and on the other side the most portrayed South African of all time: Nelson Mandela. Then a colourful business card from Kolekile Mhlana, who showed us around the prison on Robben Island, where he was incarcerated as a political prisoner with young and old activists, amongst whom the Great Nelson. When the guide finished after an hour, a chubby tourist with a sunburned neck commented: ‘It was a long talk to freedom.’
It really started to go wrong before then, when Mhlana told us that after the tour we could start on our long walk to freedom, back from the prison to the ferry. A joke that is part of the standard repertoire of the tour guides, it had also been used by the guy who had driven us around the island. It fits the atmosphere of unsightly Mandela mouse pads, mugs and T-shirts. But still: even people who are sceptical of the Mandela worship become quiet in this place. And when eye to eye with his cell, will want to touch the bars.
I browse through the photos on my phone and have another look at the gigantic fort that formed the foundation of Cape Town in the 17th
century. On each gable stone the logo of the Dutch East India Company, the first multinational in the world. Inside the building, depicted on paintings and blue and white plates from Asia, the bustling bay with the Table Mountain – recognisable from the sea for any sailor.
Near the stronghold is the Slave Lodge. The Dutch Reformed Church is right next door. The place where slaves were traded has only quite recently been made into a museum. There is a bill on display, the balance sheet of one shipment: ‘List of dead slaves. How many blacks died on which day, how many were thrown overboard – either dead or alive. Everything is neatly chronicled in beautiful fancy script.
Slaves were given Dutch names to replace their own names that were to be forgotten. Mamakousje van de Rio, Sander de Groot, Jonas van de Cust.
It is my turn. The hairdresser, a guy of not yet 30, thinks it is a shame I am having it all cut. ‘I could do all sorts with this hair,’ he says, ‘most people here have such coarse hair.’
He is from another part of South Africa. The name of his tribe includes a click sound. I try to imitate him, but concede quickly. He has lived in Cape Town for seven years. He is doing well he says. He has a job. Hair always grows. And a campaign like ‘Check out yourself in the hairdresser’s mirror’ is not necessary here. ‘Black men sometimes return after three days’ he says, ‘They would prefer to come every day. They want to look super slick’.
He doesn’t know Amsterdam. Well, he has heard of it. He would love to make far journeys, but he lacks the funds. And if he travels within the country, it does not usually take long for him to find trouble. Recently he was taking a walk with two friends in Wellington, a nice old town near Cape Town. When they took a rest on a bench, they got a dirty look from a white man that lived there. A little later the police arrived. The friends were arrested and taken to the station. ‘Why? We were just sitting there. I was talking to my mother the other day and said: apartheid is still here. Nothing has changed.’
‘The younger generation is doing much better amongst themselves,’ he says, ‘but the older generation? Sometimes I wish they were all dead.’
Four centuries of racism, and now two decennia of ‘Rainbow Nation’. A word pitched by Desmond Tutu. A lot still has to happen before that term sounds just as light and cheerful as the smile of Tutu himself. Like when we unexpectedly saw him in the foyer of a theatre – triggering smiles and conversations all around him.
There is still need for time. A lot of time. I ask the hairdresser if he feels it will ever really be different. ‘It’s all gonna be fine,’ he says, and he seems to be genuine.
I pay for the haircut: 30 rand. About 2 euros. We shake hands. He tries to teach me a cool hand shake, but I fail miserably.
‘My name is Kia. Pleased to meet you, Marc.’
This report was previously published in DOGTIME CAPE TIME, a publication about our trip.
19-03-2014 © text: Marc van Dijk, translation: Mags Westra, photo: Steffen Vogelezang
 [Olivier Oosterbaan] |
 Kaapstad [Esther Brakenhoff] |
 Signal Point [Esther Brakenhoff] |
 Bo-Kaap [Esther Brakenhoff]
|
 Fax Print Copy [Esther Brakenhoff]
|
 CAPE time [Esther Brakenhoff]
|
 James Webb, Untitled (Al Madat) [Esther Brakenhoff]
|
 Kaap de Goede Hoop [Esther Brakenhoff]
|
 Penguin Tourists on Robben Island [Esther Brakenhoff]
|
 Visit Art School [Esther Brakenhoff]
|
 Visit Art School [Esther Brakenhoff]
|
 [Olivier Oosterbaan]
|
|
|
[Olivier Oosterbaan]
 [Olivier Oosterbaan]
|
 [Olivier Oosterbaan]
|
 [Olivier Oosterbaan]
|
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
 [Olivier Oosterbaan]
|
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
Table Mountain from Signalhill [Vincka Struben]
 Children of the revolution of James Webb at Blank Projects [Vincka Struben]
|
 De Vlaamse primitieven en An in een college in Cape Town [Vincka Struben]
|
 Pigeon and man in coloured shirt in Bo Kaap [Vincka Struben]
|
 Table Mountain from Robben Island [Vincka Struben] |
 Talking to students at the Michaelis School of Fine Arts [Vincka Struben] |
 Talking to students at the Michaelis School of Fine Arts [Vincka Struben] |
 Testing Arts [Vincka Struben] |
 News Room [Vincka Struben] |
 News Room [Vincka Struben] |
 The South African Museum [Vincka Struben] |
 The Street of our Hotel going Uphill [Vincka Struben] |
 Bo-Kaap [Vincka Stuben] |
 Me and my Camera [Ans Vianen] |
Bij de kapper in Kaapstad: ‘Ze willen er superstrak uitzien’
KAAPSTAD – Het is druk bij de kapper tegenover ons hotel, een smal zaakje in Parliamentstreet. Als een van de kappers zegt dat ik aan de beurt ben, wordt de man naast me boos. Hij heeft haast, gebaart hij. Krijgt de enige blanke soms voorrang? Hij zegt het denk ik niet (ik kan hem niet verstaan), maar ik krijg het gevoel dat mijn huidskleur onuitgesproken een rol speelt in zijn tirade.
Ik kwam later binnen dan hij. Hij weet alleen niet dat ik eerder ook al in de zaak zat, en dat ik tussendoor even was teruggelopen om iets op te halen. Ik laat hem voorgaan, en blader door mijn foto’s. Als toerist heb je nooit haast, dus voor mij is het makkelijk om de nobele blanke uit te hangen. Ik kan me bovendien niet voorstellen dat de kapper lang met de boze man bezig zal zijn. Het weinige haar op zijn glimmende lichtbruine hoofd is in mijn ogen al nagenoeg perfect in model.
Het is mijn laatste dag hier, met mijn klasgenoten en docenten van DOGtime op schoolreis in Zuid-Afrika. Op de versleten leren bank voor de wachtenden bekijk ik de briefjes in mijn portemonnee, sporen van een week Kaapstad. Nog maar een paar bankbiljetten met op de ene kant de dieren die de safari-ganger moet sparen als voetbalplaatjes (the Big Five) en op de andere kant de meest geportretteerde Zuid-Afrikaan: Nelson Mandela. Verder onder andere een kleurig visitekaartje van Kolekile Mhlana, die ons rondleidde in de gevangenis op Robbeneiland, waar hij als politieke gevangene vastzat met jonge en oude activisten, onder wie de grote Nelson. Toen de gids na een uur klaar was, zei een gezette toerist met een rood verbrande nek: ‘It was a long talk to freedom.’
Het ging eigenlijk al eerder mis, toen Mhlana zelf had gezegd dat wij na de rondleiding aan onze long walk to freedom konden beginnen, van de gevangenis terug naar de pont. Een grapje dat alle gidsen op hun repertoire hebben staan, ook de jongen die ons over het eiland had rondgereden had hem gemaakt. Het past in de sfeer van onooglijke Mandela-mousepads, mokken en T-shirts. En toch: ook mensen die sceptisch zijn over de Mandela-verering worden stil van deze plek en willen oog in oog met zijn cel de tralies even aanraken.
Ik blader door de foto’s op mijn telefoon en kijk nog eens naar het reusachtige fort waar Kaapstad halverwege de zeventiende eeuw mee begon. Op elke gevelsteen het logo van de VOC, de eerste multinational ter wereld. Binnen, op schilderijen en blauw beschilderde borden uit Azië de druk bevaren baai met de Tafelberg, vanaf zee herkenbaar voor elke schipper.
Vlakbij de burcht ligt de slave lodge. De Nederlandse gereformeerde kerk staat er pal naast. De plek waar de slaven verhandeld werden is nu een museum, nog niet eens zo lang. Er hangt een rekening, de balans van één levering per schip: ‘Lijst van doode negers’. Hoeveel negers er op welke dag gestorven zijn, hoeveel er dood of levend overboord zijn gegooid. Alles keurig geboekstaafd, in fraaie sierletters geschreven.
De slaven kregen Hollandse namen, ter vervanging van hun eigen namen, die vergeten moesten worden. Mamakousje van de Rio, Sander de Groot, Jonas van de Cust.
Ik ben aan de beurt. De kapper, een jongen van nog geen dertig, vindt het zonde dat ik alles eraf laat halen. ‘Met dit haar kan ik veel meer,’ zegt hij. ‘De meesten hier hebben stug haar.’
Hij komt uit een ander deel van Zuid Afrika, de naam van zijn stam bevat een klak. Ik probeer hem na te zeggen, maar geef het gauw op. Hij woont nu zeven jaar in Kaapstad. Hij heeft het goed, vindt hij. Hij heeft werk. Haar groeit altijd. Een campagne als ‘Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper’ is hier niet nodig. ‘Zwarte mannen komen soms na drie dagen alweer terug,’ zegt hij. ‘Het liefst zouden ze elke dag komen. Ze willen er superstrak uitzien.’
Amsterdam kent hij niet. Nou ja, wel eens van gehoord. Hij zou ook verre reizen willen maken, maar daar heeft hij geen geld voor. En als hij binnen zijn eigen land reist, heeft hij al snel gezeik. Laatst was hij met twee vrienden aan het wandelen in Wellington, een van de mooie oude stadjes in de buurt van Kaapstad. Toen ze op een bankje zaten, werden ze vies aangekeken door een blanke man die daar woonde. Even later kwamen er twee agenten op ze af. ‘Die man had de politie gebeld. We werden gearresteerd en meegenomen naar het bureau. Waarvoor? We zaten daar alleen maar. Ik belde laatst mijn moeder en zei: de apartheid is hier nog steeds. Er is niks veranderd.’
‘De jongeren doen het onderling beter, zegt hij. ‘Maar die oude garde? Soms zou ik willen dat ze allemaal dood waren.’
Vier eeuwen racisme, en nu amper twee decennia ‘regenboognatie’. Een woord van Desmond Tutu. Er moet nog heel wat gebeuren voordat die term net zo vrolijk en licht voelt als de lach van Tutu zelf, zoals wij hem zagen in de foyer van een theater. Zomaar, in het wild.
Er moet nog steeds tijd overheen. Veel tijd. Ik vraag de kapper of hij denkt dat het ooit echt anders zal zijn? ‘It’s all gonna be fine,’ zegt hij. Hij lijkt het te menen.
Ik reken af: dertig rand. Ongeveer twee euro. We schudden handen. Hij probeert me een coole hand shake te leren, maar ik bak er weinig van.
‘My name is Kia. Pleased to meet you, Marc.’
Dit verslag verscheen eerder in DOGTIME CAPE TIME, een krant over onze reis.
19-03-2014 © tekst: Marc van Dijk, foto: Steffen Vogelezang
|
[Olivier Oosterbaan] |
|
Kaapstad [Esther Brakenhoff] |
| Signal Point [Esther Brakenhoff] |
|
Bo-Kaap [Esther Brakenhoff]
|
|
Fax Print Copy [Esther Brakenhoff]
|
|
CAPE time [Esther Brakenhoff]
|
|
James Webb, Untitled (Al Madat) [Esther Brakenhoff]
|
|
Kaap de Goede Hoop [Esther Brakenhoff]
|
|
Penguin Tourists on Robben Island [Esther Brakenhoff]
|
|
Visit Art School [Esther Brakenhoff]
|
|
Visit Art School [Esther Brakenhoff]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
|
|
|
|
|
|
[Olivier Oosterbaan]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Children of the revolution of James Webb at Blank Projects [Vincka Struben]
|
|
De Vlaamse primitieven en An in een college in Cape Town [Vincka Struben]
|
|
Pigeon and man in coloured shirt in Bo Kaap [Vincka Struben]
|
|
Table Mountain from Robben Island [Vincka Struben] |
| Talking to students at the Michaelis School of Fine Arts [Vincka Struben] |
| Talking to students at the Michaelis School of Fine Arts [Vincka Struben] |
| Testing Arts [Vincka Struben] |
|
News Room [Vincka Struben] |
|
News Room [Vincka Struben] |
|
The South African Museum [Vincka Struben] |
| The Street of our Hotel going Uphill [Vincka Struben] |
| Bo-Kaap [Vincka Stuben] |
| Me and my Camera [Ans Vianen] |
